ગીતશાસ્ત્ર 104 : 1 (GUV)
હે મારા આત્મા, યહોવાને સ્તુત્ય માન. હે યહોવા મારા ઈશ્વર, તમે અતિ મોટા છો; તમે વૈભવ તથા ગૌરવ ધારણ કરેલાં છે.
ગીતશાસ્ત્ર 104 : 2 (GUV)
તમે વસ્ત્રની જેમ અજવાળું પહેરેલું છે; અને પડદાની જેમ તમે આકાશને વિસ્તારો છો.
ગીતશાસ્ત્ર 104 : 3 (GUV)
પાણી પર તે પોતાના ઓરડાના મોભ મૂકે છે; વાદળાંને તે પોતાનો રથ બનાવે છે; વાયુની પાંખો પર તે ચાલે છે.
ગીતશાસ્ત્ર 104 : 4 (GUV)
વાયુઓને તે પોતાના દૂત બનાવે છે; અને અગ્નિના ભડકા તેમના સેવકો છે.
ગીતશાસ્ત્ર 104 : 5 (GUV)
કદી ખસે નહિ એવો પૃથ્વીનો પાયો તેમણે નાખ્યો છે.
ગીતશાસ્ત્ર 104 : 6 (GUV)
તમે વસ્ત્રની જેમ જળનિધિથી તેને ઢાંકો છો; પર્વતો પર પાણી ચઢી ગયાં;
ગીતશાસ્ત્ર 104 : 7 (GUV)
પણ તમારી ધમકીથી તેઓ નાસી ગયાં; તમારી ગર્જનાથી તેઓ જતાં રહ્યાં.
ગીતશાસ્ત્ર 104 : 8 (GUV)
(પહાડો ચઢી ગયા અને ખીણો ઊતરી ગઈ;) જે સ્થળ તમે તે [પાણી] ને માટે મુકરર કર્યું હતું ત્યાં તેઓ ગયાં.
ગીતશાસ્ત્ર 104 : 9 (GUV)
તેઓ ફરી પૃથ્વીને ઢાંકે નહિ તે માટે તમે તેઓની હદ બાંધી છે કે જેને તેઓ ઓળંગે નહિ.
ગીતશાસ્ત્ર 104 : 10 (GUV)
તે ખીણોમાં ઝરા ફોડે છે; તેઓ ડુંગરોની વચ્ચે વહે છે;
ગીતશાસ્ત્ર 104 : 11 (GUV)
તેથી સર્વ જંગલી પશુઓને પીવાનું મળે છે, અને રાની ગધેડાં પણ પોતાની તરસ મટાડે છે.
ગીતશાસ્ત્ર 104 : 12 (GUV)
તેઓની પાસે આકાશનાં પક્ષીઓ આવીને માળા બાંધે છે, તેઓ ડાળીઓ પરથી સુસ્વર કાઢે છે.
ગીતશાસ્ત્ર 104 : 13 (GUV)
તે પોતાના ઓરડામાંથી ડુંગરો પર પાણી સિંચે છે, તમારાં કૃત્યોનાં ફળથી પૃથ્વી ધરાઈ જાય છે.
ગીતશાસ્ત્ર 104 : 14 (GUV)
ઢોરને માટે તે ઘાસ તથા માણસના ખપને માટે શાકભાજી ઉપજાવે છે; એમ ભૂમિમાંથી તે અન્ન નિપજાવે છે.
ગીતશાસ્ત્ર 104 : 15 (GUV)
વળી માણસના હ્રદયને આનંદ આપનાર દ્રાક્ષારસ, તેના મુખને તેજસ્વી કરનાર તેલ, અને તેના અંત:કરણને બળ આપનાર રોટલી [તે નિપજાવે છે].
ગીતશાસ્ત્ર 104 : 16 (GUV)
યહોવાનાં ઝાડ, એટલે લબાનોનનાં દેવદારો જે તેમણે રોપ્યાં હતાં, તેઓ ધરાયેલાં છે.
ગીતશાસ્ત્ર 104 : 17 (GUV)
ત્યાં પક્ષીઓ પોતાના માળા બાંધે છે; વળી, દેવદાર ઝાડ તે બગલાનું રહેઠાણ છે.
ગીતશાસ્ત્ર 104 : 18 (GUV)
ઊંચા પર્વતો રાની બકરાઓનો અને ખડકો સસલાંનો આશરો છે.
ગીતશાસ્ત્ર 104 : 19 (GUV)
ઋતુઓને માટે તેમણે ચંદ્ર ઠરાવ્યો; સૂર્ય પોતાનો અસ્તકાળ જાણે છે.
ગીતશાસ્ત્ર 104 : 20 (GUV)
તમે અંધારું કરો છો એટલે રાત થાય છે, ત્યારે વનનાં સર્વ પશુઓ બહાર નીકળે છે.
ગીતશાસ્ત્ર 104 : 21 (GUV)
સિંહનાં બચ્ચાં શિકાર મેળવવાને ગર્જે છે, તેઓ ઈશ્વર પાસે પોતાનો ખોરાક માગે છે.
ગીતશાસ્ત્ર 104 : 22 (GUV)
સૂર્ય ઊગે કે તરત તેઓ જતાં રહે છે, અને પોતાનાં કોતરોમાં સૂઈ જાય છે.
ગીતશાસ્ત્ર 104 : 23 (GUV)
માણસ પોતાનો ધંધો કરવા બહાર નીકળે છે, અને સાંજ સુધી પોતાનો ઉદ્યોગ ચલાવે છે.
ગીતશાસ્ત્ર 104 : 24 (GUV)
હે યહોવા, તમારાં કામ કેવાં તરેહતરેહનાં છે! તમે તે સર્વને ડહાપણથી પેદા કર્યાં છે; પૃથ્વી તમારી સંપત્તિથી ભરપૂર છે.
ગીતશાસ્ત્ર 104 : 25 (GUV)
જુઓ, આ મોટો તથા વિશાળ સમુદ્ર! તેમાં અગણિત જીવજંતુઓ તથા નાનાંમોટાં જાનવરો છે,
ગીતશાસ્ત્ર 104 : 26 (GUV)
તેમાં વહાણો આવજા કરે છે; વળી જે મગરમચ્છ તેમાં રમવા માટે તમે પેદા કર્યું છે તે તેમાં રહે છે.
ગીતશાસ્ત્ર 104 : 27 (GUV)
યોગ્ય સમયે તમે તેઓને ખોરાક આપો; તેથી આ સર્વ તમારી રાહ જુએ છે.
ગીતશાસ્ત્ર 104 : 28 (GUV)
જે તમે તેઓને આપો છો તે તેઓ વીણે છે; તમે તમારો હાથ ખોલો છો ત્યારે તેઓ [તમારા] ઉપકારથી તૃપ્ત થાય છે.
ગીતશાસ્ત્ર 104 : 29 (GUV)
તમે તમારું મુખ સંતાડો છો ત્યારે તેઓ ગભરાઈ જાય છે; તેઓનો પ્રાણ તમે લઈ લો છો, એટલે તેઓ મરે છે, અને પાછાં ધૂળમાં મળી જાય છે.
ગીતશાસ્ત્ર 104 : 30 (GUV)
તમે તમારો આત્મા મોકલો છો એટલે તેઓ ઉત્પન્ન થાય છે; અને દુનિયાને તમે તાજી કરો છો.
ગીતશાસ્ત્ર 104 : 31 (GUV)
યહોવાનું ગૌરવ સર્વકાળ રહો; પોતાનાં સર્વ કામોથી યહોવા આનંદ પામો.
ગીતશાસ્ત્ર 104 : 32 (GUV)
તે પૃથ્વી પર દષ્ટિ કરે છે ત્યારે તે કંપે છે; તે પર્વતોને સ્પર્શ કરે છે. એટલે તેઓમાંથી ધુમાડો નીકળે છે.
ગીતશાસ્ત્ર 104 : 33 (GUV)
હું મરણપર્યંત યહોવાના ગુણ ગાઈશ; હું હયાતીમાં છું ત્યાં સુધી મારા ઈશ્વરની સ્તુતિ કરીશ.
ગીતશાસ્ત્ર 104 : 34 (GUV)
[તે વિષેના] મારા વિચાર તેમને પસંદ પડો; હું યહોવામાં આનંદ પામીશ.
ગીતશાસ્ત્ર 104 : 35 (GUV)
પૃથ્વીમાંથી પાપીઓનો નાશ થાઓ, અને દુષ્ટોનો અંત આવો. હે મારા આત્મા, યહોવાને સ્તુત્ય માન. તમે યહોવાની સ્તુતિ કરો.
❮
❯